Complexe Post Traumatisch Stress Syndroom (Complexe PTSS) is een aandoening die wordt veroorzaakt door langdurig en herhalende blootstelling aan extreem stressvolle situaties. De symptomen ervan lijken sterk op die van de ‘gewone’ PTSS. Toch zijn er een paar verschillen, zowel in oorzaak als de symptomen die je ervaart.
PTSS is meestal het gevolg van één duidelijk traumatische / bedreigende gebeurtenis zoals een ongeval, overval, natuurramp of geweld en/of mishandeling of het zien dat zoiets gebeurt.
Complexe PTSS echter ontstaat na langdurig blootgesteld zijn aan traumatiserende situaties. Ervaringen die vaak niet in één heel duidelijke gebeurtenis te vatten zijn. Het continu bloot staan aan situaties en mensen die heftige stress of angst bij je veroorzaken en waaraan je niet kon ontsnappen en je er ook niet tegen kon verweren, maar meestal ook niet kon duiden als misbruik. Vaak ontstaat dit al in de kindertijd en meestal is het misbruik gerelateerd; fysiek, seksueel en/of psychisch/emotioneel. Vaak heeft complexe ptss zijn roots al in iemands kindertijd, maar het is mogelijk ook om op volwassen leeftijd nog CPTSS te ontwikkelen.
Voorbeelden van situaties die Complexe PTSS kunnen veroorzaken zijn:
- langdurig fysiek, seksueel en/of psychisch en emotioneel (kinder) misbruik.
- situaties waarin iemand (kind of volwassene) langdurig wordt gepest, gemanipuleerd of geïntimideerd, maar langdurig (jaren) niet kan ontsnappen en dit machteloos moest ondergaan.
- situaties waarin iemand langdurig ‘gevangen’ wordt gehouden (fysiek of mentaal en emotioneel) en daarbij een steeds herhalende vorm van misbruik ondergaat.
Kortom; bij het langdurig verkeren in situaties waarin je onderdrukt, gedomineerd, gemanipuleerd, ge-gaslight, gepest, geïntimideerd, misbruikt wordt en waaraan je niet kon ontsnappen of je kon verweren, loop je grote kans op CPTSS te ontwikkelen.
Vooral die laatste factor lijkt een belangrijke oorzaak van het ontstaan van trauma; het niet kunnen ontsnappen of je niet kunnen verweren en dus machteloos het misbruik moeten ondergaan.
Hulp zoeken
Als je meerdere van de symptomen van de lijst hieronder herkent, is het belangrijk dat je een arts of psycholoog raadpleegt. Een psycholoog of psychiater kan bepalen of jouw klachten passen bij de criteria van CPTSS.
Wees je ervan bewust dat de klachten van CPTSS en daaruit voortvloeiend gedrag, kunnen lijken op andere aandoeningen. Het kan lijken op (bijvoorbeeld) burn out, depressie, borderline -of bipolair gedrag, waardoor je ge-mis-diagnosticeerd kunt worden. Bij kinderen kunnen de symptomen van complexe PTSS ook lijken op ADHD, ADD, andere leerstoornissen etc. Het is daarom belangrijk dat je hierin ook jezelf onderwijst.
Complexe PTSS symptomen zijn alle die ook bij PTSS horen en meer:
- Moeite hebben je emoties en gedrag te reguleren. Dit kan zich uiten in uitbarstingen van woede, huilbuien, je onverschillig of zelfs verdoofd voelen, roekeloos gedrag, zelf-beschadiging, zelfmoord-gedachtes of impulsief risicovol gedrag, depressiviteit, eenzaamheid, zichzelf isoleren van sociale situaties.
- Dissociatie of geheugenverlies rondom de traumatische gebeurtenissen. Dissociatie is de ervaring losgekoppeld te zijn van jezelf en je eigen gevoel en/of lichaam. Je eigen gevoel ‘uit’ zetten als je geconfronteerd wordt met een traumatische situatie of de herinnering hieraan.
- Verstoring van je zelfbeeld. Je niet meer thuisvoelen in en met jezelf. Gevoelens van enorme schaamte, schuld en zelfhaat.
- Fluctuerend beeld van degene die jouw mishandelde. Dit beeld schommelt tussen idealisatie, liefde, vriendschap, trouw …naar afkeer, haat, woede, afschuw etc. en weer terug.
- Aangetast vermogen om relaties met anderen te vormen. Vaak herhaal je met Complexe PTSS dezelfde traumatische ervaringen met andere mensen. Ofwel door steeds weer in aanraking te komen met dezelfde soort situaties. Maar het kan ook zijn dat je zelf -dader gedrag – gaat vertonen.
- Je vertrouwen in anderen is ernstig aangetast.
- Gevoelens van hopeloosheid, doelloosheid, uitzichtloosheid en het gevoel niet meer van betekenis te (kunnen) zijn. Vroegere interesses en doelen in je leven zijn weg. Het vertrouwen in jezelf of je leven, zijn weg. Evenals nog hoop op verbetering.
- Fysieke symptomen waarin emotionele pijn converteert in fysieke klachten, pijn of zelfs ziektes. Dit kan van alles zijn en verschilt per persoon. Het kan gaan om hoofdpijn, verkrampte spieren, misselijkheid, overmatig zweten, langdurige hartkloppingen, zenuwen die dagen aanhouden, dichtgeknepen keel, ademhalingsproblemen, en op de langere termijn; maag -en darmproblemen, huidproblemen, kanker, hartaandoeningen etc. En uiteindelijk zullen alle psychische klachten zich gaan vertalen naar één of andere fysieke ziekte, als je klachten lang blijven aanhouden.
Behandeling van CPTSS
Complexe PTSS is vaak een lastiger te behandelen aandoening dan PTSS. Het vraagt om zorgvuldige behandeling en soms ook om een andere benadering dan PTSS. Complexe PTSS gaat bovendien vaak samen (is co-morbid) met andere aandoeningen zoals verslaving, co-dependency , traumabonding , narcistisch slachtoffer syndroom , depressie of eetstoornissen etc.
Als je denkt dat je complexe ptss klachten te maken hebben met narcistisch misbruik en je het gevoel hebt niet los te komen van die relatie/in een traumaband vast zit, is het trajact “loskomen van de traumaband” iets voor jou. Het behandelt onder andere, hoe om te gaan met triggers en de effecten van emotionele flashbacks. Bezoek bij deze klachten ook een erkend psycholoog of psychiater.
Lukt het jou niet los te komen van deze traumaband? Doe dan het online traject “loskomen van de traumaband“.
Ons hele leven hebben we geleden onder onze kwaadaardig narcistische vader. Nu ben ik oud en kan nog steeds bijna geen normaal leven leiden, omdat ik niet weet wat normaal is doordat we ons leven lang door hem psychisch mishandeld zijn. Elke dag leden we onder zijn gaslighting, geweld, getreiter, enz. Gelukkig zijn mijn zus en moeder al vroeg overleden. Zij waren daardoor eindelijk bevrijd. Mijn vader(87 nu) laat zijn gifspoor nog steeds achter in mijn leven, via zijn flying monkeys. Daar heeft hij er heel veel van want hij is een intelligente man en is ook heel charmant dus iedereen gelooft hem graag. Al hoorde ik laatst van mijn tante dat zijn verzorgers hem toch ook niet helemaal normaal vinden. Heb haar verteld dat hij altijd al zo was. Wat ze ook best wel weet hoor, want zij heeft in haar jeugd ook onder hem geleden vertelde ze me ooit.
Het lot van mijn zus, moeder en mij wordt door andere mensen gewoon ontkend. Als ik(pas vandaag de dag want eerder durfde ik dat nooit) wel eens wat vertel over hoe mijn vader elke dag tegen ons deed wordt me gewoon gezegd dat ze me niet kunnen geloven. Dat zeggen mensen dan met een fijn lachje op hun gezicht. Dat is het ergste, die zelfingenomen lachjes van de vliegende apen van mijn vader. Je kunt het ook niet bewijzen he? Je kunt alleen je mond maar houden.
Zelfs de dokter gelooft me niet want zij kent mijn vader goed, maar alleen maar met zijn mooie masker op. Het enige bewijs dat ik heb is de kromgeslagen metalen pijp waar mijn vader altijd mee sloeg. En hakte, waardoor de punt zelfs is gespleten. Die heb in nog nooit aan iemand laten zien omdat ik dat dan toch ook wel heel erg vind. Maar hij ligt nog wel op zolder. Het bewijs van mijn vaders hysterische kwaadaardigheid.
Zo modder ik mijn eenzame leven door. Alleen op internet kan ik mijn ei kwijt en toch helpt dat niet.
Hoi Silvia, heel herkenbaar wat je schrijft. Niemand die je geloofd. Je was afhankelijk van je vader als kind en dat maakt het extra heftig, je wist dat het niet klopte maar waar moest je naartoe? En zo leefde je met je ‘geheim’ diep weggestopt. Ik ben nu 55 jaar en door als volwassene binnen 3 jaar twee maal met een narcistische collega, die ook nog de functie had mij aan te sturen, te maken gehad ben ik er sinds kort achter waarom ik me zo vernederd heb gevoeld. Het was de trigger op oud trauma uit mijn jeugd met mijn stiefvader. Ik weet nu zeker dat hij ook een narcist was vanwege zijn niet te volgen drang mij te kleineren, onderuit te halen, belachelijk te maken, volledig onder controle te houden, ook regelmatig sloeg maar ook opeens weer aardig kon zijn en zoals ik nu weet dit gedrag veinsde om zijn zin te krijgen. Mijn moeder stond erbij en keek ernaar mij broer was zoveel mogelijk uit beeld. Mijn eigen vader was er ook nooit echt voor me. Als ik erover vertelde kon die ook alleen zijn eigen tekort wegpraten met ik had nooit met je moeder moeten trouwen. Ze waren gescheiden omdat mijn vader homofiel bleek te zijn. Dan was ik er ook niet geweest dus in plaats van zijn verantwoording alsnog te nemen deed hij het daar mee af. Zo pijnlijk om te voelen dat er niemand echt voor je kon zijn dat ik niet liefdevol ben opgegroeid en begeleid in het leven……Ze zijn op mijn broer na allemaal niet meer in leven. En mijn broer wil nergens over praten die heeft het achter zich gelaten zegt ie…..Maar goed dit zal jou ook niet opbeuren maar weet dat je niet alleen staat.
Hoi Eric. Opbeuren hoeft ook niet. Het is goed om te horen hoe een ander het heeft meegemaakt. Nee, we staan niet alleen, er zijn heel veel mensen zoals wij. Helaas ken ik geen lotgenoten hier in de buurt al zullen die er toch zijn. Dan konden we elkaar misschien steunen.
Dat familie nergens over wil praten ken ik van mijn familie. Die ook niets wil horen. Terwijl zij ook jarenlang deel van de mishandelingen hebben uitgemaakt. Ze zaten erbij, zagen, wisten en deden niets.
Sinds ik hen álles heb verteld gaan ze zelfs in de geest van mijn vader verder met treiteren! Mijn tante probeerde me zelfs te treffen via mijn overleden zusje. Slecht!!!!! Ze zijn blijkbaar net als mijn vader, hun broer. Ik heb dat nooit geweten.
Het is alsof het beest in hen is ontketend door hen volledig in te lichten. Mijn tante schreef zelfs dat als ik ooit ziek wordt, ik geen hulp van mijn familie krijg. Ben daar overigens wel blij mee want zulke mensen wil je niet om je heen hebben als je ziek bent.
Nu zie ik pas hoe mijn familie is. Het is zeer verbazingwekkend.
Sindsdien zie ik mensen die zwijgen en de mishandelingen daardoor dus toelaten als medeplichtig.
Als je toegeeft dat je familie er niet over wil praten (term gaslichtning) verteld dat mij heel veel, ik heb er veel onderzoek naar gedaan en je zult versteld staan hoe het als een ketting of puzzel inelkaar valt. Ik wens je veel sterkte net als alle andere lotgenoten.
Fantastisch informatieve site. En aan de lotgenoten. Ik herken alles! Zo eenzaam vreselijk. Ik ben begonnen met trauma therapie. Het praten helpt me niet verder ik ben 52 en komt uit narcistisch en verslaafd gezin. Weet pas nu dat al mijn eigen relaties ook destructief waren. Ik ben codependent dat weet ik nog maar net. Veel rust nemen mediteren oefeningen en ontspannen… hou van je zelf wees LIEF voor je zelf.
Ik hoor veel over delen werk
Liefs
💓🙏🏽🍀
Chris, dank voor je mooie woorden. En wat naar dat jij hierin ook zoveel hebt moeten doorstaan.
Alleen praten, zeker bij trauma, is inderdaad niet genoeg om hiervan te herstellen. Trauma behandeling door narcistische / psychische mishandeling is heel complex. Fijn dat je in ieder geval nu lief voor jezelf begint te zijn. Dat is een klein begin.
Wat bedoel je met “ik hoor veel over delen werk”?
In ieder geval heel veel sterkte en ook succes met je helingsproces.
Wat voor behandeling is wel meer effectief? Ik blijf ook maar zoeken en niet echt helen in de kern..
Dag Pam, dank voor je reactie. Daar ben ik ook nog zoekende naar. Het verschilt per persoon, de ene heeft wel veel baat bij bijvoorbeeld EMDR en de ander weer niet. Er is niet één standaard behandeling die altijd bij iedereen aanslaat. Waar ik het vooral in zoek zijn lichaamsgerichte therapieen, zoals haptotherapie, PMT (psychomotorische therapie), of Somatic Experiencing en TRE en dergelijke. Anderen vinden veel baat bij Yoga of Tai Chi/QiGong, vechtsporten, dansen of juist meer tradionele vormen van therapie (schematherapie) e.d.. Waarschijnlijk heb je niet veel aan mijn antwoord, maar hopelijk een beetje. Het is en blijft een heel persoonlijke zoektocht, waar ook de grootste experts nog in blijven onderzoeken.
Heel veel succes en sterkte.
Hoi ik ben Wendy,inmiddels gescheiden na 21 jaar van een narcistische man.nu bijna 8 jaar geleden. Ik lig mentaal nog altijd in puin.ik herken het allemaal.hij was,buiten de de deur fantastisch,niemand geloofd je,ook de ggz niet,vrienden,had ik ook niet meer,alles wat niet goed ging ,lag aan mij,ik was de gek.ik liep vaak weg,hij belde de politie,om me te vinden.want ik was weer gekgeworden.niemand neemt je serieus,ik wilde scheiden,hij dreigde dat ik nooit m’n dochtertje kreeg te zien,ik was toch gek,verplichtte me tot seks,had ie recht op.verschillende keren poging tot zelfmoord gedaan,want ik trok t niet meer,en alles was toch mijn schuld.uiteindelijk gescheiden,mijn dochter lijkt zo op haar vader,ze is nu 28 jaar,ik ga stuk van verdriet,maar met haar omgaan is onmogelijk.volgens mijn maatschappelijke hulp,want ik ben dus niet meer sociaal vaardig,voel me eenzaam,maar expertise centrum,neemt je ook totaal niet serieus,zoek psychische hulp.nou,na jaren ggz,ben ik wel s uitbehandeld,ik blijf suïcidale gedachten houden,ik voel me een alien,totaal geen aansluiting.maar volgens m’n maatschappelijke hulp,heb ik h.s.p.overgevoelig persoon.al een paar x mijn insuline in mijn buik willen spuiten,omdat ik geen rust kan vinden,ik ben gewoon niet de moeite,dood is beter.dat ik een narcist was getrouwd,was niet in mij opgekomen,nu ik dit gelezen heb,is het wel erg duidelijk.